Co zrobić, kiedy brakuje motywacji do działania? - czyli kilka prostych rad, żeby wziąć się do roboty.

[Wpis z lekka osobisty]

     Idę spać - myślę sobie wczorajszego wieczora o godzinie 23. Przecież i tak już mój mózg nie myśli - dalej rozważam - więc po co go przemęczać. Wstanę wcześnie rano i zacznę się uczyć, o! Sen taki fajny i nagle zryw - och nie, to tylko budzik, trzeba go jak najszybciej wyłączyć. A potem drzemkę jedną, drugą, trzecią... Ojej, czyżby mój plan właśnie się nie udał? No nic, trzeba się jednak zebrać w sobie. Czas ucieka, nauki tak dużo, dociera do świadomości nadmiar rzeczy, za które trzeba się wziąć, bo inaczej będzie krucho. Szybkie śniadanie, dobra kawka i do roboty. Ale tak tylko na chwilę sprawdzę sobie facebook'a, no bo przecież ktoś mógł napisać coś ważnego, nie? I tak przypadkiem trafiam na artykuł znajomej blogerki, potem myślę sobie, że dawno nie czytałam wpisów innej i... czas tak sobie mija. I jak dobrze widać - aż sama piszę coś u siebie. Och God, why? - krzyczę w myślach - co jest nie tak z moją motywacją? 

     Dzisiejszy wpis będzie dosyć krótki i może częściowo jest napisany pół - żartem, a szczególnie ten wstęp, chociaż w pewnym sensie właśnie powinnam robić coś ważnego, a jak widać postanowiłam wrócić na chwilę z tego "stanu zawieszenia" bloga. Ale to tylko jednorazowo - pewnie do końca maja już nic się tutaj nie pojawi. Sens w tym, że pomyślałam sobie, że nie tylko ja mam czasami problem z tym, by zmotywować się do działania. Nie mówię tutaj oczywiście o tym działaniu, dzięki któremu dążę do osiągnięcia celów, które realizuje się całkiem łatwo i przyjemnie. Mam na myśli bardziej to, że przychodzą chwile, gdy uświadamiamy sobie nadmiar swoich obowiązków i w tym oto momencie oczy robią się wielkie z przerażenia, puls przyspiesza, a my mimo to zamiast wziąć się do pracy. robimy wszystko, by to odciągnąć. Stąd dzisiaj podzielę się z Wami kilkoma swoimi sposobami na to, by jakoś odnaleźć motywację. 

1. Odkładane na później obowiązki nie znikają. 

     Wiem, nie napiszę niczego odkrywczego, ale taka jest prawda. To, że będziemy sobie odkładać obowiązki na później, bo "mam jeszcze czas" wcale nie sprawi, że znikną, a jedynie to my później wpadniemy w stan paniki i nie będziemy wiedzieć za co się zabrać. Dlatego ważne jest, by wyzbyć się takiego myślenia. Jednak pocieszę Was - sama mam z tym problem. Często kiedy widzę jakąś tam "datę", myślę sobie, że to w sumie jeszcze daleko, więc przecież mam sporo czasu, by wszystko ogarnąć. Tym samym odkładam te obowiązki "na później", a czas wypełniam czymś innym, co de facto wcale nie jest specjalnie twórcze i produktywne. A potem co się dzieje? Oczywiście pluję sobie w brodę, że przez to powszechne lenistwo, znowu robię wszystko na ostatnią chwilę i panikuję. Chociaż najczęściej udaje się jednak ogarnąć obowiązki, to presja czasu wcale nie pomaga. 

    Dlatego nauczyłam się już, by przestać myśleć w ten sposób i jak mam coś zrobić, to tak rozplanowuję sobie czas, by go nie zabrakło, a wręcz przeciwnie - może nawet nieco go zostało "w zapasie". Ten zapas tworzę sobie oczywiście na nieprzewidziane, czasami spontaniczne sytuacje - bo niektórym z nich niestety mimo wszelkich wizji obowiązków, nie jestem w stanie się oprzeć. Grunt to jednak zapamiętać sobie to tytułowe zdanie i po prostu działać, próbując jakoś odsunąć od siebie głosik w głowie mówiący: "spokojnie, weźmiesz się za to za godzinę, przecież lepiej obczaić fejsa!". 

2. Wypisz co osiągniesz, gdy od razu weźmiesz się do pracy. 

     O co chodzi? Otóż spojrzę na to powiedzmy "okiem studentki". Patrzę na goniące terminy i myślę sobie, jak cholernie nie chce mi się uczyć, jak myślę, że praca licencjacka sama się poprawi i odda w terminie i w ogóle... Ale za chwilę uświadamiam sobie, że jak będę marnować czas i czegoś nie ogarnę, to potem to się tak będzie za mną ciągnąć w nieskończoność. No więc co robię? Biorę dużą kartkę, długopis i wypisuję, co osiągnę, gdy zabiorę się od razu do pracy, po czym kartkę przypinam oczywiście do tablicy korkowej, którą mam przed swoimi oczami - tak, by nie zgubić tych ważnych punktów. Piszę więc listę rzeczy, jakie czekają mnie, gdy zdam sesję, skończę pracę w terminie, obronię się w czerwcu - i tak wizja wakacji, czy nawet i pracy podczas tego letniego okresu, ale jednocześnie powrotu na blog czy też pisania własnej książki sprawia, że moja motywacja od razu się zwiększa. Bo wiem, że jak zrobię coś TERAZ (chociaż podkreślam znowu - cholernie mi się nie chce), to PÓŹNIEJ będę miała czas na to, co CHCĘ, a nie MUSZĘ robić. To brzmi całkiem rozsądnie, czyż nie? 

     Dlatego, jeśli spada na Was chmara obowiązków i za nic w świecie nie macie ochoty się za nie zabrać, polecam Wam zrobienie sobie takiej listy rzeczy, jakie osiągniecie, gdy jednak postanowicie najpierw zabrać się za te mniej przyjemne rzeczy. Mówię Wam, to naprawdę motywuje. Tylko muszą to być konkretne, ważne sprawy - takie, o jakich marzycie od dawna. Widząc, że możecie je osiągnąć, jeśli tylko wcześniej poukładacie inne sprawy, od razu lenistwo gdzieś ucieknie. 

3. Planuj, co zrobisz każdego dnia. 

     W tym punkcie chodzi o fakt, byście od razu, po wstaniu z łóżka i ogarnięciu się, usiedli przy biurku, znowu wzięli jakąś kartkę i długopis, po czym wypisali sobie plany na ten jeden, konkretny dzień. Oczywiście nie chodzi tutaj o planowanie w stylu: "w godzinie od tej do tamtej zrobię to czy to", bo to nie ma sensu. Nigdy tak nie zaplanujemy czasu, by idealnie wbić się w konkretną godzinę. Ale wypisując powiedzmy kilka rzeczy, jakie chcecie zrobić, bardziej się zmotywujecie. Ważne, by były one całkowicie osiągalne - więc jeśli zdajecie sobie sprawę, że zrobienie jakiegoś projektu potrwa dłuższą chwilę, to do listy dopiszcie coś jeszcze, ale co zajmie z kolei mniej czasu, tak, by na pewno móc osiągnąć swoje cele. Podobnie - jeśli do zrobienia macie niewiele, listę zwiększcie, bo prawdopodobnie uda się Wam zrealizować wszystkie sprawy. 

     Sama stosuję ten system i on mi pomaga. Jak widzę, że w danym dniu planuję zrobienie tego czy tamtego, jakoś tak szybciej mi się do tego zabrać. Szczególnie, że po zrobieniu już danej rzeczy, odhaczam ją sobie z listy i tym samym rośnie we mnie poziom satysfakcji, że oto ja - ta, która uwielbia zostawiać wszystko na ostatnią chwilę - jednak potrafiła się zmotywować do działania i tym samym później zyskuje chwilę "dla siebie". 

     Zmierzam powoli do końca tego wpisu. Być może nie odkryłam niczego pisząc te trzy punkty, ale poczułam wewnętrzną chęć podzielenia się nimi z Wami i tak naprawdę dzięki temu zmotywowałam samą siebie, by po wrzuceniu wpisu w końcu wziąć się do pracy. Zatem - może nie wspomniałam o tym wyżej - ale... dobrze jest też wyłączyć facebook, a najlepiej wi - fi w telefonie, co by żadne powiadomienia z messengera nie przychodziły. Sama często robię tak, że serio odcinam się od internetu na kilka godzin, bo wtedy praca idzie mi o wiele szybciej. 

     Jak wspomniałam wyżej, odezwę się prawdopodobnie dopiero końcem maja, czy początkiem czerwca. Czeka mnie bowiem najgorsze siedem do dziewięciu dni w tym miesiącu, więc do roboty i nie ma, że boli! Póki co - trzymajcie się! :) 

Zdjęcia znalezione: tutaj.